ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

Στην προς Εβραίους 12:1 διαβάζουμε πως ο κόσμος είναι περικυκλωμένος από ολόκληρο σύννεφο μαρτύρων που βρίσκονται μαζί με το Χριστό στη δόξα Του. Τι έχει να πει αυτό το πλήθος των ουράνιων μαρτύρων στο σημερινό κόσμο μας; Ζούμε σε μια γενιά που είναι πολύ πιο γεμάτη κακία απ’ότι ήταν την εποχή του Νώε. Τι μπορούν να πουν αυτοί οι μάρτυρες σε μια ανθρώπινη φυλή που οι αμαρτίες της έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τις αμαρτίες των Σοδόμων;

Η εποχή μας είναι εποχή μεγάλης ευημερίας. Τα οικονομικά μας είναι ευλογημένα και όμως η κοινωνία μας έχει γίνει τόσο ανήθικη, βίαιη και αθεϊστική που ακόμα και οι κοσμικοί μονολογούν για το πόσο πολύ έχουμε πέσει. Οι Χριστιανοί ανά τον κόσμο αναρωτιούνται γιατί καθυστερεί ο Θεός την κρίση Του σε τέτοια διεφθαρμένη κοινωνία.

Εμείς που αγαπάμε το Θεό μπορεί να μην καταλαβαίνουμε γιατί τόσο χονδροειδής κακία επιτρέπεται να συνεχίζεται. Αλλά το σύννεφο των μαρτύρων καταλαβαίνει. Δεν αμφισβητούν το έλεος και την υπομονή που δείχνει ο Θεός.

Ο απόστολος Παύλος βρίσκεται μέσα σ’αυτό το σύννεφο των μαρτύρων και φέρει μαρτυρία για την απέραντη αγάπη του Θεού στους «μεγαλύτερους αμαρτωλούς». Η ζωή και τα γραπτά του Παύλου μας λένε ότι έβρισε και καταράστηκε έτσι το όνομα του Χριστού. Διατέλεσε τρομοκράτης, κυνηγώντας και σέρνοντας το λαό του Θεού είτε για να φυλακιστούν ή για να σκοτωθούν. Ο Παύλος, λοιπόν, θα μας έλεγε πως ο Θεός είναι υπομονετικός με τη σημερινή μας γενιά επειδή μέσα σ’αυτήν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι σαν εμάς, άνθρωποι που αμαρτάνουν από άγνοια.

Ο απόστολος Πέτρος βρίσκεται επίσης μέσα στο σύννεφο των μαρτύρων, και καταλαβαίνει κι αυτός γιατί είναι τόσο υπομονετικός ο Θεός. Η ζωή και τα γραπτά του Πέτρου μας υπενθυμίζουν ότι καταράστηκε τον Ιησού, ορκιζόμενος ότι δεν Τον γνώρισε ποτέ. Ο Θεός καθυστερεί την κρίση του επειδή υπάρχουν πλήθη που ακόμα καταριώνται και Τον αρνούνται, όπως και ο Πέτρος. Ο Κύριος δεν έχει παραιτηθεί απ’αυτούς, όπως δεν παραιτήθηκε ούτε από τον Πέτρο.Υπάρχουν αρκετοί σαν αυτόν για τους οποίους συνεχίζει να προσεύχεται ο Χριστός.

Καθώς παρατηρώ νοερά αυτό το νέφος των μαρτύρων, αντικρύζω πρόσωπα πρώην ναρκομανών και αλκοολικών, πρώην ιερόδουλων και ομοφυλόφιλων, πρώην γκάγκστερ και βιαστών, πρώην δολοφόνων και ατόμων που έδερναν τις συζύγους τους, πρώην άθεους και εθισμένους στην πορνογραφία-πλήθη τα οποία η κοινωνία έχει περιθωριοποιήσει. Όλοι αυτοί έχουν μετανιώσει, πέθαναν στα χέρια του Ιησού και τώρα είναι μάρτυρες για το έλεος και την υπομονή του γεμάτου αγάπη Πατέρα.

Πιστεύω πως όλοι αυτοί θα έλεγαν σε μια ενωμένη μαρτυρία, ότι ο Ιησούς δεν τους έκρινε πριν δεχτούν το έλεός Του. Ο Θεός αγαπάει ακόμα αυτόν τον τρελό, ανήθικο κόσμο. Μακάρι να μας βοηθήσει να αγαπήσουμε το χαμένο όπως Εκείνος. Και είθε να προσευχόμαστε να απολαμβάνουμε της αγάπης και της υπομονής που δείχνει στον κόσμο μας σήμερα.

ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

Ο Προφήτης Ησαϊας περιγράφει τι συμβαίνει όταν πέφτει το Άγιο πνεύμα επάνω στον άνθρωπο. Προφητεύει λοιπόν: «...το πνεύμα εξ ύψους εκχυθεί εφ’ημάς και η έρημος γείνει πεδιάς καρποφόρος, η δε καρποφόρος πεδιάς λογισθή ως δάσος» (Ησαϊας 32:15).

Δηλαδή λέει: «Όταν έρχεται το Άγιο Πνεύμα, αυτό που κάποτε ήταν έρημος γίνεται χωράφι γεμάτο με σοδειά. Ένα νεκρό κομμάτι γης ξαφνικά ξεχειλίζει από καρποφορία. Και δεν είναι προσωρινή η σοδειά. Το χωράφι με καρπούς θα γίνει δάσος. Και τότε θα μπορείτε να θερίζετε απ’αυτό το δάσος χρόνο με το χρόνο, και να επενδύετε σ’αυτό συνεχώς».

Και προσθέτει: «Τότε κρίσις θέλει κατασκηνώσει εν τη ερήμω και δικαιοσύνη θέλει κατοικήσει εν τη καρποφόρω πεδιάδι» (32:16). Σύμφωνα με τον προφήτη, το Άγιο Πνεύμα φέρνει μαζί του και ένα μήνυμα κρίσης ενάντια στην αμαρτία. Και αυτό το μήνυμα παράγει δικαίωση στους ανθρώπους.

Ο Ησαϊας δεν μιλάει για μία έκχυση του Αγίου Πνεύματος, αυτό δηλαδή που μερικοί αποκαλούν «αναζωπύρωση». Ο Ησαϊας περιγράφει κάτι που διαρκεί. Μελέτες από Χριστιανούς κοινωνιολόγους δείχνουν πως οι περισσότερες σημερινές αναζωπυρώσεις διαρκούν κατά μέσον όρο πέντε χρόνια, και το ξύπνημά τους αφήνει πολλή σύγχυση. Γνωρίζω κάποιες εκκλησίες όπου έλαβαν χώρα αναζωπυρώσεις, αλλά τώρα, μετά από λίγα χρόνια, δεν υπάρχει ούτε ίχνος Αγίου Πνεύματος πια. Αυτές οι εκκλησίες είναι νεκρές, ξερές, άδειες. Κτίρια που κάποτε φιλοξενούσαν 1000 άτομα αποτελούν τώρα σπηλαιώδη μνημεία, με μόνο εκκλησίασμα πενήντα άτομα.

Και ο Ησαϊας συνεχίζει: «Το δε έργον της δικαιοσύνης θέλει είσθαι ειρήνη. Και το αποτέλεσμα της δικαιοσύνης ησυχία και ασφάλεια εις τον αιώνα. Και ο λαός μου θέλει κατοικεί ειρηνικήν κατοικίαν και οικήματα ασφαλή και ησύχους τόπους ευφορίας» (Ησαϊας 32:17-18).

Η ειρήνη έρχεται επειδή βρίσκεται σε ενέργεια η δικαιοσύνη. Το Άγιο Πνεύμα είναι απασχολημένο με το να διαπερνάει όλη την ανησυχία, την ενόχληση και την κατάκριση. Αυτό που ακολουθεί είναι η ειρήνη του μυαλού, ειρήνη στο σπίτι, και ειρήνη στον οίκο του Θεού. Και όταν ο λαός του Θεού έχει την ειρήνη του Χριστού, δεν μετακινείται εύκολα απ’αυτή: «και θέλει πίπτει χάλαζα κατασυντρίβουσα το δάσος, και η πόλις με όλεθρον θέλει ανατραπεί. Μακάριοι σεις οι σπείροντες πλησίον παντός ύδατος, οι εξαποστέλλοντες εκεί τους πόδας του βοός και της όνου»(εδ.19-20).

Η προφητεία του Ησαϊα για το Άγιο Πνεύμα δόθηκε στον Ισραήλ κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Οζία. Και όμως εφαρμόζεται και σήμερα στο λαό του Θεού. Είναι γνωστή σαν προφητεία διπλής κατεύθυνσης. Το γεγονός είναι πως κάθε γενιά χρειάζεται έκχυση του Αγίου Πνεύματος. Και πιστεύω πως η εκκλησία σήμερα δεν έχει δει τίποτα σε σύγκριση με αυτά που θέλει να πετύχει το Άγιο Πνεύμα.

Η ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ

«Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί...» (Ματθαίος 6:31-32)

Ο Ιησούς μας λέει πως η ανησυχία-για το μέλλον ή την οικογένειά μας, για την εργασία, για το πως θα επιβιώσουμε–είναι τρόπος ζωής των εθνικών. Ο Ιησούς μιλάει εδώ για αυτούς που δεν έχουν ουράνιο Πατέρα. Γνωρίζουν το Θεό όπως και θέλει να τους είναι γνωστός, σαν προμηθεύων, γεμάτος φροντίδα και αγάπη Πατέρας στον ουρανό.

«Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον...» (εδ.34). Μ’αυτά τα απλά λόγια ο Ιησούς μας δίνει την εντολή, «Μη σκέφτεστε καν, μην ανησυχείτε, για το τι μπορεί να γίνει ή να μη γίνει αύριο.Δεν μπορείτε να αλλάξετε τίποτα. Ούτε και μπορείτε να βοηθήσετε σε τίποτα με την ανησυχία. Όταν όμως ανησυχείτε, το μόνο που καταφέρνετε είναι να κάνετε σαν εθνικοί». Και μετά λέει, «Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή» (εδ.33). Με άλλα λόγια, πρέπει να συνεχίσουμε να αγαπάμε τον Ιησού. Να προχωρούμε και να τοποθετούμε όλες τις έγνοιες και τις ανησυχίες μας στα χέρια Του. Να συνεχίζουμε να αναπαυόμαστε στην πιστότητά Του. Ο Ουράνιος Πατέρας μας θα φροντίσει να μας εφοδιάσει με όλα τα απαραίτητα για τη ζωή.

Αναρωτιέμαι αν είναι και οι άγγελοι μπλεγμένοι στην ανησυχία και την αγωνία όλων αυτών που ισχυρίζονται ότι εμπιστεύονται το Θεό. Η ανησυχία μας σαν να μην έχουμε Πατέρα στον ουρανό πρέπει να τους φαίνεται τόσο προσβλητική για τον Κύριο! Τι μπερδεμένα ερωτηματικά ανεβαίνουν, άραγε, στο μυαλό τους; «Δεν έχουν Πατέρα στον Ουρανό; Δεν πιστεύουν ότι τους αγαπάει; Δεν τους έχει πει πως γνωρίζει όλες τις ανάγκες τους; Δεν πιστεύουν ότι αυτός που ταϊζει τα πουλιά και όλο το βασίλειο των ζώων θα ταϊσει και θα ντύσει επίσης κι αυτούς; Πως μπορούν να φρίττουν και να ανησυχούν τη στιγμή που ξέρουν ότι είναι δικά του όλη η εξουσία, όλος ο πλούτος και ότι μπορεί να προμηθεύσει τις ανάγκες όλης της δημιουργίας; Είναι δυνατόν να κατηγορήσουν τον ουράνιο Πατέρα τους για παραμέληση, σαν να μην είναι αληθινός στα λόγια Του;»

Έχεις έναν Ουράνιο Πατέρα. Εμπιστέψου Τον!