Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

Στις Πράξεις 27ο κεφάλαιο, ο Παύλος βρισκόταν σ’ένα πλοίο που πήγαινε στη Ρώμη και έκανε μια στάση στη Σιδώνα. Ο Παύλος ζήτησε από τον επικεφαλής εκατόνταρχο την άδεια να επισκεφτεί μερικούς φίλους του στην πόλη, και «ο Ιούλιος ...επέτρεψεν εις αυτόν να υπάγη προς τους φίλους αυτού και να λάβη περίθαλψιν» (Πράξεις 27:3). Εδώ βλέπουμε άλλη μια περίσταση όπου ο Θεός χρησιμοποιεί πιστούς για να αναζωογονήσουν πιστούς.


Το βλέπουμε αυτό και στη 2η επιστολή του Τιμοθέου, όπου ο Παύλος γράφει για κάποιον συγκεκριμένο πιστό:


«Είθε ο Κύριος να δώση έλεος εις τον οίκον του Ονησιφόρου, διότι πολλάκις με παρηγόρησεν και δεν επησχύνθη την άλυσίν μου, αλλ’ότε ήλθεν εις την Ρώμην, με εζήτησε μετά σπουδής πολλής και με εύρεν.και όσας διακονίας έκαμεν ..» (Β΄Τιμοθέου 1:16-18).


Ο Ονησίφορος ήταν ένα από τα πνευματικά παιδιά του Παύλου και τον αγαπούσε τόσο βαθιά και ολόκαρδα που τον έψαξε μέσα στα βάσανά του. Μια φορά μάλιστα που ο Παύλος ήταν φυλακισμένος, ο Ονησίφορος έτρεξε όλη την πόλη ψάχνοντάς τον ώσπου τον βρήκε. Το κίνητρό του ήταν απλό: «Ο αδελφός μου είναι πληγωμένος. Έχει υποφέρει από τον τρόμο του ναυαγίου, και τώρα είναι χτυπημένος απ’το Σατανά. Πρέπει να τον ενθαρρύνω».


Η διακονία της αναζωογόνησης/πνευματικής ανάτασης περιλαμβάνει το ψάξιμο όσων έχουν πληγωθεί. Ακούμε πολλές συζητήσεις για εξουσία στην εκκλησία αυτές τις μέρες: εξουσία να θεραπεύονται οι άρρωστοι, εξουσία να κερδίζονται χαμένες ψυχές, εξουσία να ξεπερνάμε την αμαρτία. Αλλά σας λέω ότι κυλάει μεγάλη, θεραπευτική εξουσία από ένα αναζωογονημένο και ανανεωμένο πρόσωπο. Η κατάθλιψη, η διανοητική αγωνία ή το προβληματισμένο πνεύμα ενός ανθρώπου μπορεί να προκαλέσει όλα τα είδη των φυσικών αρρωστιών, αλλά ένα πνεύμα που είναι ανανεωμένο και ενθαρρυμένο-ένα πνεύμα φτιαγμένο για να νιώθει αποδοχή, αγάπη και ότι το χρειάζονται-είναι το θεραπευτικό βάλσαμο που χρειάζεται περισσότερο.


Βρίσκουμε αυτή τη διακονία ανανέωσης και στην Παλαιά Διαθήκη επίσης. Όταν ο Δαβίδ ήταν κυνηγημένος από το βασιλιά Σαούλ, είχε εξουθενωθεί και πληγωθεί, αναγκασμένος να τρέχει ημέρα και νύχτα. Εκείνο το διάστημα ένιωθε απορριμένος από ηγέτες και λαό του Θεού. Τότε, στην κρίσιμη στιγμή, ο Ιωνάθαν, ο φίλος του πήγε να τον δει: «Τότε εσηκώθη ο Ιωνάθαν ο υιός του Σαούλ και υπήγε προς τον Δαβίδ... και ενίσχυσε την χείρα αυτού εν τω Θεώ. Και είπε προς αυτόν, Μη φοβού: διότι δεν θέλει σε ευρεί η χείρ Σαούλ του πατρός μου. Και συ θέλεις βασιλεύσει επί τον Ισραήλ και εγώ θέλω είσθαι δεύτερός σου...» (Α΄Σαμουήλ 23:16-17).


Αυτό χρειαζόταν ν’ακούσει ο Δαβίδ και αμέσως το πνεύμα του ανανεώθηκε έτσι ώστε να συνεχίσει. Βλέπουμε το ίδιο παράδειγμα πάλι και πάλι στο Ευαγγέλιο: Ο Θεός δε στέλνει έναν άγγελο ή μια όραση, αλλά έναν άλλο πιστό για να αναζωογονήσει τα αγαπημένα παιδιά Του.