Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο Ιησούς ήξερε πως οι μαθητές Του θα χρειαζόντουσαν το είδος της ειρήνης που θα τους επέτρεπε να ξεπεράσουν κάθε περίσταση. Έτσι τους είπε, «Ειρήνην αφίνω εις εσάς, ειρήνην την εμήν δίδω εις εσάς. Ουχί καθώς ο κόσμος δίδει, σας δίδω εγώ...» (Ιωάννης 14:27). Αυτός ο λόγος έπρεπε να καταπλήξει τους μαθητές. Στα δικά τους μάτια αυτό ήταν μια απίστευτη υπόσχεση: Η ειρήνη του Χριστού έπρεπε να γίνει και δική τους.


Αυτοί οι δώδεκα άνδρες θαύμαζαν την ειρήνη που είχαν δει στον Ιησού τα περασμένα τρία χρόνια. Ο Δάσκαλός τους ποτέ δε φοβήθηκε. Πάντα ήταν ήρεμος, ποτέ τσαντισμένος από οποιαδήποτε κατάσταση.


Γνωρίζουμε πως ο Χριστός μπορούσε να διακατέχεται από πνευματικό θυμό. Κάποιες φορές κεντριζόταν και ήξερε πως να μαστιγώνει. Αλλά πέρα απ’αυτό, έζησε τη ζωή του πάνω στη γη σαν ειρηνικός άνθρωπος. Είχε ειρήνη με τον Πατέρα, ειρήνη μέσα στους πειρασμούς, ειρήνη σε στιγμές απόρριψης και κοροϊδίας. Είχε ειρήνη ακόμα και στο μέσον θύελλας στη θάλασσα, ενώ κοιμόταν στο κατάστρωμα του πλοίου τη στιγμή που οι υπόλοιποι έτρεμαν από το φόβο τους.


Οι μαθητές είχαν δει τον Ιησού να σέρνεται στην υψηλότερη ράχη από ένα μανιασμένο όχλο που ήταν αποφασισμένος να τον σκοτώσει. Και όμως έφυγε απ’αυτό το σκηνικό, ανέγγιχτος και γεμάτος ειρήνη. Όλ’αυτά πρέπει να προκάλεσαν συζητήσεις μεταξύ των μαθητών: «Πως μπορεί να κοιμάται στην καταιγίδα; Και πως μπορεί να είναι τόσο γαλήνιος τη στιγμή που ο όχλος επρόκειτο να τον ρίξει κάτω από το γκρεμό; Ο κόσμος τον περιγελάει, τον προσβάλλει, τον φτύνει, αλλ’αυτός ποτέ δεν ανταποδίδει. Τίποτα δε τον ταράζει».


Τώρα ο Ιησούς τους υποσχόταν αυτή την ίδια ειρήνη. Όταν το άκουσαν οι μαθητές θα πρέπει να κοιτάχτηκαν μεταξύ τους θαυμάζοντας: «Εννοείς ότι θα αποκτήσουμε κι εμείς την ίδια ειρήνη που έχει κι’αυτός; Απίστευτο!»


Ο Ιησούς πρόσθεσε, «...Ας μη ταράττηται η καρδία σας μηδέ ας δειλιά» (Ιωάννης 14:27). Αυτή δεν επρόκειτο να είναι η αποκαλούμενη ειρήνη μιας μουδιασμένης, αποκλεισμένης κοινωνίας. Ούτε θα ήταν η προσωρινή ειρήνη των πλούσιων και διάσημων, που προσπαθούν να αγοράσουν την ειρήνη του μυαλού με υλικά πράγματα. Όχι, αυτή ήταν η ίδια ειρήνη του ίδιου του Χριστού, μια ειρήνη που ξεπερνάει κάθε ανθρώπινη κατανόηση.


Όταν υποσχέθηκε ο Ιησούς στους μαθητές την ειρήνη του, ήταν σαν να έλεγε σ’αυτούς και σε μας σήμερα: « Ξέρω ότι δεν καταλαβαίνετε την εποχή που αντιμετωπίζετε. Δεν κατανοείτε το Σταυρό και τα μαρτύρια που πρόκεται να αντιμετωπίσω. Αλλά θέλω να φέρω την καρδιά σας σε ένα τόπο ειρήνης. Δεν θα είστε σε θέση να αντιμετωπίσετε αυτά που έρχονται στο μέλλον χωρίς να έχετε την υπομονετική ειρήνη μου μέσα σας. Πρέπει να αποκτήσετε την ειρήνη μου».