Τι έχουμε να διδαχτούμε από το νέφος των μαρτύρων που αναφέρεται στην προς Εβραίους 12:1; Ποιό είναι το μήνυμά τους προς εμάς, τους πιστούς των τελευταίων ημερών; Απλά αυτό: «Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι επί τους δικαίους και τα ώτα αυτού εις την δέησιν αυτών, το δε πρόσωπον του Κυρίου είναι κατά των πραττόντων κακά» (Α΄Πέτρου 3:12).
Δεν πιστεύω ότι αυτό το μεγάλο σύννεφο ουράνιων μαρτύρων θα μας μιλούσε ποτέ για τήρηση μπερδεμένων θεολογικών όρων ή δογματικών θέσεων. Θα μας μιλούσαν για την απλότητα της αλήθειας:
• Ο συγγραφέας της προς Εβραίους μας λέει να κοιτάξουμε στον Ιησού, που είναι ο αρχηγός και τελειωτής της πίστης μας. Να συνεχίσουμε να κηρύττουμε τη νίκη του σταυρού, να υπομένουμε τις εναντίον μας κατηγορίες των αμαρτωλών ανθρώπων, και να εγκαταλείπουμε τις αμαρτίες που μας βασανίζουν, καθώς τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που βρίσκεται μπροστά μας (δες Εβραίους 12:1-2).
• Ο βασιλιάς Δαβίδ μαρτυρεί πως μπορούμε να εμπιστευτούμε τη συγχωρητικότητα του Θεού, και ότι δεν θα αφαιρέσει το Άγιο Πνεύμα από κοντά μας. Ο ίδιος διέπραξε φόνο, ήταν μοιχός και ψεύτης. Αλλά όμως μετάνοιωσε και ο Πατέρας δεν τον άφησε να χαθεί γιατί τον είχε βάλει την καρδιά Του.
• Ο Πέτρος μας μαρτυρεί πως αμάρτησε ενάντια στο μεγαλύτερο φως που θα μπορούσε ποτέ να αποκτήσει ο άνθρωπος. Αυτός ο μαθητής περπάτησε στην παρουσία του Ιησού, άγγιξε τον Κύριο και έλαβε την κλήση του από τον Ίδιο το Χριστό προσωπικά. Θα μπορούσε να ζήσει με τις τύψεις και την κατάκριση, αλλά ο Θεός είχε βάλει την καρδιά του επάνω σ’αυτόν.
• Ο Παύλος μας λέει να μη φοβόμαστε τις θλίψεις και τις δοκιμασίες μας. Ο Ιησούς υπέφερε κάθε ημέρα της διακονίας του και πέθανε μέσα στα βάσανα και τη θλίψη. Και όταν κάλεσε τον Παύλο να κηρύξει το Ευαγγέλιο, του έδειξε πόσες πολλές θλίψεις και δοκιμασίες τον περίμεναν.
Και πράγματι, πέρασε δοκιμασίες και θλίψεις σ’όλη τη διάρκεια της διακονίας του. Όμως αποδεικνύουν ότι ο Θεός μας έχει βάλει στην καρδιά του. «δια να μη κλονίζηται μηδείς εν ταις θλίψεσι ταύταις. Διότι σεις εξεύρετε ότι εις τούτο είμεθα τεταγμένοι...» (Α΄Θεσσαλονικείς 3:3).
Επίσης βλέπουμε τη μαρτυρία του Ιώβ: «Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε μεγαλύνεις αυτόν και βάλλεις τον νουν σου επ’αυτόν ... και δοκιμάζεις αυτόν κατά πάσαν στιγμήν;» (Ιώβ 7:17-18).
Όταν λοιπόν σε βάζει στην καρδιά του ο Θεός, αυτό σημαίνει ότι θα δοκιμάζεσαι συχνά. Αλλά το ζήτημα είναι, ότι όσο μακρόχρονη και σκληρότερη είναι η δοκιμασία που περνάς, τόσο πιο δυνατά προσκολλάται πάνω σου η καρδιά του Θεού, για να σου δείξει την αγάπη και το ενδιαφέρον Του. Αυτή είναι η μαρτυρία της ζωής του Παύλου και της ζωής του Ιησού. Μπορεί να έρθει ο εχθρός εναντίον σου, αλλά να θυμάσαι ότι ο Κύριος του έχει θέσει ένα όριο. Μόνο στον Ιησού βρίσκουμε απόλυτη ανάπαυση.
