Ο Ιησούς μας καλεί σ’ένα τρόπο ζωής που δεν αφήνει ανησυχίες για το αύριο και εναποθέτει τελείως στα χέρια Του το μέλλον μας: «Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν; (διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί) επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο Ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή» (Ματθαίος 6:31-34).
Ο Ιησούς δεν εννοεί να μην σχεδιάζουμε το επόμενο βήμα μας ή να μην κάνουμε τίποτα για το μέλλον μας. Μάλιστα λέει: «Μην έχετε άγχος ή προβληματίζεστε για την αυριανή ημέρα» Αν το καλοσκεφτείτε, οι μεγαλύτερες ανησυχίες μας αφορούν το τι θα συμβεί αύριο. Συνεχώς ασχολούμαστε με τρεις λεξούλες: Τι γίνεται αν ...;
«Τι γίνεται αν πέσει η οικονομία και χάσω τη δουλειά μου; Πως θα πληρώσω την υποθήκη ή τη δόση του δανείου; Πως θα επιβιώσει η οικογένειά μου; Αν χάσω την ασφάλεια ζωής; Αν αρρωστήσω ή χρειαστεί να νοσηλευτώ στο νοσοκομείο, καταστραφήκαμε! Ή τι γίνεται αν με απογοητεύσει η οικογένειά μου σε δύσκολες εποχές δοκιμασιών και προβλημάτων;» Όλοι αντιμετωπίζουμε χιλιάδες ανησυχίες τέτοιου είδους.
Ο Ιησούς, όμως, διακόπτει τις ανησυχητικές μας σκέψεις και λέει, «Ο Ουράνιος Πατέρας ξέρει πως να φροντίζει για σας». Και συμπληρώνει, «δε χρειάζεται ν’ανησυχείτε. Ο Πατέρας σας γνωρίζει ότι έχετε ανάγκη απ’όλα αυτά, και δε θα σας ξεχάσει. Είναι πιστός στο να σας ταϊσει, να σας ντύσει και να φροντίσει να προμηθεύσει όλες αυτές τις ανάγκες σας.
«Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δε σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά...Παρατηρήσατε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνουσι. Δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι. Σας λέγω όμως ότι ουδέ ο Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού ενεδύθη ως εν τούτων.
Αλλ’εάν τον χόρτον του αγρού, όστις σήμερον υπάρχει και αύριον ρίπτεται εις κλίβανον, ο Θεός ενδύη ούτω, δεν θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι;» (Ματθαίος 6:26-30).
Δίνοντάς Του τις παλιές αμαρτίες μας, αυτόματα Του παραχωρούμε και τις περασμένες ημέρες μας, το παρελθόν μας. Τον εμπιστευόμαστε ότι θα μας συγχωρήσει για αποτυχίες του παρελθόντος, αμφιβολίες και φόβους. Έτσι γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και για την αυριανή ημέρα; Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από ‘μας είμαστε προσκολλημένοι περισσότερο στο μέλλον μας, διεκδικώντας το δικαίωμα να ακολουθήσουμε τα όνειρά μας. Κάνουμε τα σχέδιά μας ανεξάρτητα από το Θεό, και μετά αργότερα Του ζητάμε να ευλογήσει και να εκπληρώσει τα όνειρά μας αυτά.
