"και νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα και νύχτας τεσσαράκοντα, ύστερον επείνασε. Και ελθών πρός αυτόν ο πειράζων είπεν: Εάν ήσαι Υιός του Θεού, ειπέ να γείνωσιν άρτοι οι λίθοι ούτοι" (Ματθαίος 4:2-3).
Τη στιγμή που ο Ιησούς ήταν ευάλωτος φυσικά, έφερε τον πρώτο του πειρασμό ο διάβολος.
Δεν υπάρχει τίποτα το αμαρτωλό στο να πεινάει κανείς. Άρα, ποιό είναι το ζήτημα εδώ; Ο Σατανάς προκαλούσε τον Ιησού: "Αν είσαι εντελώς Θεός, τότε θα έχεις και τη δύναμη του Θεού μέσα σου. Και αυτή τη στιγμή, βρίσκεσαι σ'ένα πολύ δύσκολο μέρος. Γιατί δε χρησιμοποιείς τη δύναμη που σου έδωσε ο Θεός για να βγεις από τη δύσκολη αυτή θέση; Δε σου την έδωσε για να δει αν μπορείς να την χρησιμοποιήσεις σωστά;"
Εδώ έχουμε έναν απ'τους πιο επικίνδυνους και κακούς πειρασμούς που αντιμετωπίζουν οι πραγματικά θεοσεβείς άνθρωποι. Σαν το παράδειγμά σου, τον Ιησού, έχεις κι εσύ πάθος για το Θεό. Έχεις βάλει σαν στόχο σου να Του παραδοθείς ολότελα. Μετά ο Κύριος σε οδηγεί σε έρημο και ύστερα από λίγο, έρχονται στο νου σου ερωτηματικά. Αρχίζεις να χάνεις τους στόχους σου, να αναρωτιέσαι για τους αιώνιους σκοπούς του Θεού στη ζωή σου. Και ενώ προσπαθείς να προσευχηθείς και να κερδίσεις τη νίκη, οι πειρασμοί του διαβόλου καταφθάνουν πιο έντονοι από ποτέ.
Ο εχθρός θέλει να σε κάνει να ενεργήσεις ανεξάρτητα από τον Πατέρα. Σου λέει λοιπόν: "Τα δεινά σου δεν προέρχονται από το Θεό. Δεν χρειάζεται να τα περάσεις. Έχεις τη δύναμη του Θεού μέσω του Αγίου Πνεύματος. Μίλησε το Λόγο-ελευθερώσου. Ικανοποίησε την όρεξή σου".
Το πρώτο σχέδιο του Σατανά ήταν να δημιουγήσει μια ψευδαίσθηση αποτυχίας της δύναμης του Θεού. Έλπιζε πως ο Θεός δεν θα τιμούσε την έκκληση του Ιησού για ψωμί, αν Του το ζητούσε. Εάν αποτύγχαναν οι δυνάμεις του ουρανού, τότε ο Χριστός μπορεί να αμφισβητούσε τη θεϊκότητά Του και να άφηνε στην άκρη τον αιώνιο σκοπό Του για τη γη. Δεύτερον, ο Σατανάς γνώριζε πως ο Ιησούς ειχε σταλεί για να κάνει μόνο ό,τι του είχε πει ο Πατέρας. Έτσι, σκόπευσε στο να πείσει το Χριστό να μην υπακούσει, προς όφελος δικό του. Μ'αυτό τον τρόπο, αν ο Ιησούς χρησιμοποιούσε τη δύναμή Του για να αποφύγει τα βάσανα, πιθανόν να έκανε και αργότερα το ίδιο για να αποφύγει το σταυρό.
Έτσι, πως απάντησε ο Ιησούς στον πειρασμό του Σατανά; "... Είναι γεγραμμένον, Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού" (Ματθαίος 4:4). Στην ουσία ο Χριστός του είπε, "Ο ερχομός μου στη γη δεν έγινε για να εκπληρώσω τις ανάγκες μου, τις πληγές ή τη φυσική μου άνεση. Ήρθα για να δώσω στην ανθρωπότητα-όχι για να σώσω τον εαυτό μου".
Ακόμα και μέσα στη μεγαλύτερη ένταση των βασάνων που τράβηξε, ο Ιησούς δεν έχασε ποτέ το στόχο του αιώνιου σκοπού Του. Και εφόσον ο Κύριός μας έμαθε την εξάρτηση και τη συμπόνοια μέσα από μια εμπειρία ερήμου, τότε έτσι θα κάνουμε κι εμείς.
