Τι απίστευτη εξουσία μας έχει δοθεί με την προσευχή! Πως, ακριβώς, τη χρησιμοποιούμε όμως; Μέσω του ονόματος του Χριστού. Βλέπετε, όταν βάλαμε την πίστη μας στον Ιησού, μας έδωσε το όνομά Του. Η θυσία Του μας έδωσε τη δυνατότητα να λέμε, "Είμαι Του Χριστού, είμαι μέσα σ'Εκείνον. Είμαι ένα μ'Εκείνον". Και τότε, με εκπληκτικό τρόπο, ο Ιησούς πήρε επάνω Του το δικό μας όνομα. Σαν αρχιερέας μας, το έγραψε στην παλάμη του χεριού Του. Κι έτσι το όνομά μας είναι γραμμένο στον ουρανό, κάτω από το δικό Του ένδοξο όνομα.
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί η φράση "στο όνομα του Χριστού" δεν είναι κάποια απρόσωπη φόρμουλα. Είναι μάλλον μια κυριολεκτική θέση που έχουμε με τον Ιησού. Και αναγνωρίζεται από τον Πατέρα. Ο Ιησούς μας λέει "Εν εκείνη τη ημέρα θέλετε ζητήσει εν τω ονόματί μου. και δεν σας λέγω ότι εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα περί υμών. διότι αυτός ο Πατήρ σας αγαπά, επειδή σεις ηγαπήσατε εμέ και επιστεύσατε ότι εγώ παρά του Θεού εξήλθον" (Ιωάννης 16:26-27).
Να γιατί ο Ιησούς μας λέει να προσευχόμαστε στο όνομά Του. Λέει, "Όποτε ζητάτε κάτι στο όνομά μου, να ξέρετε ότι το αίτημά σας έχει την ίδια δύναμη και το ίδιο αποτέλεσμα στον Πατέρα, όπως θα είχε και αν Του το ζητούσα εγώ". Με άλλα λόγια, είναι σαν η προσευχή μας να γίνεται από τον Ίδιο τον Ιησού μπροστά στο θρόνο του Πατέρα. Παρομοίως, όταν θέτουμε χέρια πάνω στους αρρώστους και προσευχόμαστε, ο Θεός μας βλέπει σαν να βάζει χέρια πάνω στους αρρώστους ο Ιησούς για να φέρει θεραπεία.
Να γιατί πρέπει να πλησιάζουμε με θάρρος στο θρόνο της χάρης: για να λαμβάνουμε. Πρέπει να προσευχόμαστε με σιγουριά: "Πατέρα, στέκομαι μπροστά Σου, εκλεγμένος εν Χριστώ για να προχωρήσω και να φέρω καρπό. Τώρα, Σου παραθέτω πλήρως το αίτημά μου, ώστε η χαρά μου να είναι πλήρης".
Ακούω πολλούς Χριστιανούς να λένε, "Ζήτησα κάτι στο όνομα του Ιησού, αλλά οι προσευχές μου δεν εισακούστηκαν". Αυτοί οι Χριστιανοί δηλώνουν, "Προσπάθησα να διεκδικήσω τη δύναμη στο όνομα του Ισού. Αλλά απλά δεν τα κατάφερα". Υπάρχουν πολλοί λόγοι γιατί δεν παίρνουμε απαντήσεις στις προσευχές μας. Πιθανόν να έχουμε επιτρέψει να υπάρχει κάποια αμαρτία στη ζωή μας, κάτι που μολύνει την ένωσή μας με το Χριστό. Αυτές οι ααρτίες λειτουργούν σαν μπλόκα που διακόπτουν το ρεύμα των ευλογιών από μέρους Του. Και δεν πρόκειται να μας απαντήσει ωσότου τις εγκαταλείψουμε αυτές τις αμαρτίες.
Ίσως το μπλόκο επέρχεται λόγω χλιαρότητας ή επειδή κάνουμε τα πράγματα του Θεού με μισή καρδιά. Ίσως να έχουμε "στραγγαλιστεί" από τις αμφιβολίες, κάτι που διακόπτει τη δύναμη του Χριστού επάνω μας. Ο Ιάκωβος προειδοποιεί, "Ας ζητή όμως μετά πίστεως χωρίς να διστάζη παντελώς. διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον. Διότι ας μη νομίζει ο άνθρωπος εκείνος ότι θέλει λάβη τι παρά του Κυρίου" (Ιακώβου 1:6-7).
Ο Ιάκωβος το ξεκαθαρίζει: "Αυτός που διστάζει δε θα λάβει τίποτα από το Θεό". Η λέξη "διστάζει" που χρησιμοποιεί ο Ιάκωβος για να περιγράψει την κατάσταση αυτή, σημαίνει "να είσαι αναποφάσιστος". Η αλήθεια είναι πως, όταν αυτοί οι άνθρωποι έκαναν τις αιτήσεις τους, έβαλαν το Θεό σε δοκιμασία. Μέσα στην καρδιά τους λένε, "Κύριε, αν μου απαντήσεις, θα σε υπηρετήσω. Θα σου τα δώσω όλα, αν απαντήσεις μόνο αυτή την προσευχή μου. Αν όχι, τότε θα ζήσω τη ζωή μου με το δικό μου τρόπο".
Και όμως ο Θεός δεν δωροδοκείται. Γνωρίζει τις καρδιές μας, και ξέρει πότε είμαστε αναποφάσιστοι στη δέσμευσή μας προς τον Υιό Του. Αποθηκεύει αυτή τη δύναμη του Χριστού γι'αυτούς που παραδίδονται σ' Εκείνον ολοκληρωτικά.
