Στον Ιερεμία 5, ο Θεός ικέτεψε, "Περιέλθετε εν ταις οδοίς της Ιερουσαλήμ...ζητήσατε εν ταις πλατείαις αυτής, εάν δύνασθε να εύρητε άνθρωπον, εάν υπάρχη ο ποιών κρίσιν, ο ζητών αλήθειαν, και θέλω συγχωρήσει εις αυτήν" (Ιερεμίας 5:1). Στην ουσία, ο Θεός έλεγε, "Θα είμαι ελεήμων, εάν βρω μόνο ένα άτομο που να εκζητεί το πρόσωπό μου".
Κατά τη διάρκεια της Βαβυλωνιακής κατοχής, ο Θεός βρήκε ένα τέτοιο άτομο στο πρόσωπο του Δανιήλ. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην ιστορία, ψάχνει να βρει το ίδιο δίκαιους άντρες και γυναίκες. Αναζητεί πιστούς υπηρέτες που θα είναι έτοιμοι να "ανακατασκευάσουν το άχυρο" και να "σταθούν στο κενό", έργα που μπορούν να γίνουν μόνο με την προσευχή.
Ένα τέτοιο άτομο σαν τον Δανιήλ θα βρεθεί με το Λόγο του Θεού στο χέρι. Όταν ήρθε το Άγιο Πνεύμα επάνω στον Δανιήλ, ο προφήτης διάβαζε το βιβλίο του Ιερεμία. Τότε ήταν που το Πνεύμα του αποκάλυψε πως είχε έρθει η στιγμή της απελευθέρωσης του λαού Ισραήλ από το Θεό. Και καθώς του έγινε αυτή η αποκάλυψη, ο Δανιήλ προσευχήθηκε: "Και έστρεψα το πρόσωπόν μου προς Κύριον τον Θεόν, δια να κάμω προσευχήν και δεήσεις εν νηστεία και σάκκω και σποδώ, και εδεήθην προς Κύριον τον Θεόν..." (Δανιήλ 9:3-4).
Ο Δανιήλ ήξερε πως ο λαός του Θεού δεν ήταν έτοιμος για να λάβει αποκατάσταση. Και όμως, νομίζετε ότι ο προφήτης κατηγόρησε τους ομοεθνείς του για τις αμαρτίες τους; Όχι-ο Δανιήλ εξίσωσε τον εαυτό του με την ηθική διαφθορά που υπήρχε γύρω του. Δήλωσε ότι, "Ημαρτήσαμεν και ηνομήσαμεν και ησεβήσαμεν και απεστατήσαμεν και εξεκλίναμεν από των εντολών σου...εις ημάς είναι η αισχύνη του προσώπου...οίτινες αμαρτήσαμεν εις σε" (Δανιήλ 9:5,8).
Ο Θεός επιθυμεί διακαώς να ευλογήσει το λαό Του σήμερα-αλλά αν τα μυαλά μας είναι μολυσμένα από το πνεύμα αυτού του κόσμου, τότε δεν είμαστε σε θέση να δεχτούμε τις ευλογίες Του. Ο Δανιήλ έκανε την ακόλουθη δυναμική δήλωση: "Άπαν το κακόν τούτο ήλθεν εφ'ημάς. πλήν δεν εδεήθημεν ενώπιον Κυρίου του Θεού ημών, δια να επιστρέψωμεν από των ανομιών ημών και να προσέξωμεν εις την αλήειάν σου. Δια τούτο ο Κύριος εγρηγόρησεν επί το κακόν και έφερεν αυτό εφ'ημάς" (Δανιήλ 9:13-14).
Για μεγάλη χαρά του Θεού, θα πρέπει να εξετάσουμε το περπάτημά μας με τον Κύριο και να αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να μας δείξει τις περιοχές συμβιβασμού. Θα πρέπει να κάνουμε κάτι παραπάνω από απλή προσευχή για ένα έθνος που έχει αποστατήσει. Πρέπει να φωνάξουμε, "Ω Κύριε, ψάξε την καρδιά μου. Δείξε μου όλο το κοσμικό πνεύμα που έχει γλιστρίσει κρυφά μέσα μου". Και μετά, θα μπορέσουμε, σαν το Δανιήλ, να προσευχηθούμε για απελευθέρωση των οικογενειών μας-του έθνους μας.
